Αχ κόντευε να σπάσει η καρδιά μου... τον κοιτούσα τόση ώρα να πίνει το ποτό του και να το παίζει δήθεν αδιάφορος, αλλά μου έστελνε τόσο ερωτικά μηνύματα : ` Σε θέλω πολύ` `Μοιάζεις με όνειρο` και άλλα παρόμοια...
Είχαμε γνωριστεί 2 χρόνια πριν, τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη ματιά ένιωσα μια ζεστασιά και μια πρωτόγνωρη ανάγκη να τον φιλήσω, ήξερα ότι δεν μπορούσα. Δεν ήταν για μένα, δεν θα μπορούσα να είμαι μαζί του ποτέ, ποτέ, ποτέ.....Δεν θα ανήκε ποτέ σε μένα, ήταν κάποιας άλλης.
Δύο χρόνια τώρα ήξερα ότι είχε μία σχέση και το πήγαιναν σοβαρά, κάποια στιγμή στο μέλλον. Δεν προσπάθησα να τον πλησιάσω, όποτε τον έβλεπα κατέβαζα το βλέμμα μου νομίζοντας πως πως αν με κοιτούσε θα καταλάβαινε πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του, ανέλπιστα και ανυπόφορα ερωτευμένη με το απαγορευμένο.
Ένα απόγευμα τον συνάντησα σ`ένα καφέ, με χαιρέτησε, προσπάθησα να χαμογελάσω όσο πιο λίγο μπορούσα και έκανα πως διάβαζα κάτι. Ξαφνικά καταλαβαίνω πως έρχεται προς το μέρος μου, άρχισα να ιδρώνω, η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, κόντευα να τρελαθώ!
-Γεια! Είσαι μόνη; με ρώτησε πολύ ευγενικά
-Ε, περιμένω παρέα, αλλά άργησε λίγο η φίλη μου, ψέλλισα
-Είσαι καλά; φαίνεσαι κάπως
-Ε, μια χαρά είμαι, δεν ήμουν κόντευα να πάθω κρίση πανικού
-Έλα πάμε να πάρεις λίγο αέρα, σχεδόν με σήκωσε και πήγαμε έξω
Περπατήσαμε αρκετή ώρα μέχρι να νιώσω σχεδόν φυσιολογικά. Μου μιλούσε για διάφορα πράγματα, εγώ προσπαθούσα να συμμετέχω αλλά δεν τα κατάφερνα και πάρα πολύ, προτιμούσα να χαμογελάω και να τον κοιτάω, τον είχα για τόσο λίγο...
Σκέφτηκα να προσπαθήσω να του πω τι ένιωθα γι`αυτόν αλλά δεν ήθελα να καταστρέψω τη στιγμή.
Η κουβέντα ήρθε στις σχέσεις και στο έρωτα. Απ`ότι κατάλαβα (και μου είπε μέσα σε άκρες) είχε μόλις χωρίσει. Αισθάνθηκα την ελπίδα μέσα μου να ανθίζει, μπορεί;;;, Καθίσαμε σε μία άκρη του δρόμου σε ένα παγκάκι και ήμασταν αγκαλιά, η πρόφαση ήταν το κρύο... Έτσι όπως ήμασταν μου λέει:
-Να σου πω μία ιστορία;
Και πριν καν απαντήσω μου περιγράφει με λεπτομέριες την νύχτα που με γνώρισε από μία κοινή παρέα. Μου είπε τα πάντα, τι φορούσα, τι έπινα, με ποιους μίλησα... τον κοιτούσα αποσβολωμένη με μάτια γεμάτα έρωτα και δάκρυα
-Μωρό μου μην κλαις, μου λέει και με φιλάει απαλά στα χείλη
Τα επόμενα λεπτά ήταν ένα όνειρο....ούτε θυμάμαι τι είπα ή τι έιπε, θυμάμαι μόνο τα φιλιά του και τη φλόγα που ένιωθα μέσα μου.
Οι επόμενες μέρες ήταν μαγευτικές, ονειρικές, φανταστικές, τις χαρακτηρίζω άφοβα τις καλύτερες της ζωής μου.
Οι μέρες πέρασαν και έπρεπε να φύγει για λίγο καιρό. Στο μεταξύ βρήκα μία δουλειά αρκετά μακρυά από το σπίτι μου και έφυγα και γω για δύο μήνες.
Ενώ ήμουν στη δουλειά μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό που έλεγε:
" Σε 15 μέρες παντρεύομαι, συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου, ευχαριστώ για τις λίγες στιγμές που περάσαμε μαζί, μαζί σου έχω τις καλύτερες αναμνήσεις"
Για πολύ καιρό νόμιζα ότι θα πεθάνω από θλίψη, τον είχα αγαπήσει τόσο δυνατά....
Μετά από πολλούς μήνες αποφάσισα να τον αφήσω στο παρελθόν μου και να κρατήσω μόνο τα καλά. Εύχομαι ειλικρινά να είναι ευτυχισμένος με την οικογένειά του.