#26
Έφυγε πριν καν το καταλάβω
Να πίνεις για άλλον και να βρίσκεις άλλον αυτό θα πει μαγεία!
Για έναν χρόνο ήθελα έναν άνθρωπο ο οποίος είχε κοπέλα, αλλά ήθελε και εμένα (ή έτσι έλεγε τουλάχιστον) και ο κολλητός του άνοιξε ένα μαγαζί στου ψυρρή όπου γενικά όπως είναι λογικό έγινε το στέκι όλων μας!
Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη τρεις και την γνώρισα την λεγάμενη! Εκείνο το βράδυ έχοντας πιει τα πάντα μέσα σε χρόνο ντε τε έρχεται ένας φίλος να μου γνωρίσει τον Φώτη! Μέσα στο μεθύσι μου γυρνάω τον κοιτάω του λέω "γειααααααααα έχω πιει λιγάκι" γυρνάω στην κολλητή που κρατάει κάπως τα μπόσικα (ή μάλλον εμένα) και τις λέω "ρεεεεε αυτός είναι κούκλος ή εγώ τον βλέπω;" και μπαίνει τραγούδι που παθαίνω υστερία και θέλω να χτυπήσω την καμπάνα για να δείξω τον ενθουσιασμό μου (ναι ξέχασα να σας πω το μαγαζί έχει και καμπάνα για το τσακίρ κέφι)! Τι το ‘θελα! Παραπατώ και τότε ο Φώτης αναγκάζεται να με πιάσει! Μην σας τα πολυλογώ φεύγουμε με το κεφάλι κάτω (εγώ δηλαδή) άρον άρον, αφού φυσικά χαιρετάω τον άλλον με τα τις γυναικός!
Μετά από καμιά βδομάδα ξαναπάμε στο μαγαζί και ο Φώτης κάνοντας εξυπηρέτηση στον κοινό φίλο δουλεύει στο μπαρ! Τι να έχεις πιει τι να μην έχεις πιει ένας κούκλος έδειχνε! Πάω να πάρω ποτό και φυσικά με θυμάται και μου λέει πως θα μου βάλει μόνο ένα ποτό! Εννοείτε πως το δέχτηκα! Με τα πολλά έμαθα πως και αυτός έχει κοπέλα (ναι τους τραβάω) και έτσι αρκέστηκα στο οφθαλμόλουτρο! Τον άλλον τον έχουμε ξεγράψει τελείως όπως καταλαβαίνετε! Περνάνε οι μέρες, οι μήνες, συναντάω τον Φώτη αραιά και που στο μαγαζί όπου λέμε και ένα γεια!
Μετά από μήνες σε ένα Live που διοργάνωσε το μαγαζί βρισκόμαστε και πάλι! Αυτός με την κοπέλα του και ένα φιλικό ζευγάρι, εγώ με την κολλητή μου τον προηγούμενο που σας είπα την κοπέλα του και γενικά μια ευτυχισμένη οικογένεια!
Όπως πάω τουαλέτα τον πετυχαίνω να βγαίνει και πιάνουμε συζήτηση! Αφού λέγαμε διάφορα τύπου τι κάνεις στην ζωή σου κλπ κλπ μου πετάει στο τέλος να πάμε για κάνα καφέ μέσα στην εβδομάδα, ΣΟΚ! "Φυσικά στείλε μου όποτε θες στο fb" - "ναι ναι θα σου στείλω" ματσ μουτς γεια σας!
Μία που μου το είπε και μία που το ξέχασα μιας και αφενός είναι κούκλος οπότε γιατί να βγει μαζί μου (γυναικεία ταλαιπωρία) και αφετέρου έχει κοπέλα!
Μετά από τέσσερις μέρες εκεί που κάθομαι στο γραφείο βλέπω τσατ από έναν Φώτη, μα ποιος Φώτης είναι αυτός; Στην αρχή λοιπόν με διακατέχει αυτή η γλυκιά ξινίλα απέναντι σε κάποιον άγνωστο που μου μιλάει χωρίς λόγο στο διαδίκτυο, μέχρι που κλίνκ (λαμπάκι αναμένω πάνω από το κεφάλι μου) ο Φώτης, Ο ΦΩΤΗΣ!!!!!! πανικός! Μου λέει να πάμε για ποτό το βράδυ! Τηλέφωνο 69...
-Έλα ρε Μάγδα μου έστειλε ο Φώτης να βγούμε για ποτό, Ο ΦΩΤΗΣ τι να κάνω να πω ναι ε; θα πω ναι ε; - Είσαι ηλίθια; Εννοείτε! Κλείνει το τηλέφωνο! Αποφασίζουμε να βρεθούμε στην Καρύτση στις 10! Εγώ χαλαρή, ντυμένη χαλαρά δεν έβαλα και τα καλά μου, ελάχιστο βάψιμο και ανάσες μέχρι να φτάσω! Φτάνω 10:04! Και τον βλέπω να έρχεται "ούτε ραντεβού να είχαμε" (χιουμοράκι τις στιγμής) "χαχα καλά εγώ είμαι κάνα τέταρτο εδώ! Άργησες και λίγο" "4 λεπτά σιγά!" " ε καλά το περίμενα πως θα αργούσες" κλπ κλπ! Φτάνουμε να μιλάμε μέχρι τις 2 ακατάπαυστα ώσπου κάποια στιγμή με φιλάει!
Πεταλούδες αστεράκια και όλα τα συναφή τριγύρω μας! Μην σας τα πολυλογώ το ραντεβού τελείωσε γύρω στις 6 το πρωί αφού έχουμε μιλήσει για τα πάντα έχουμε πάει βόλτα με την βέσπα κλπ κλπ!
Η σχέση μας ξεκίνησε καλά! Πολύ καλά! Και συνέχισε έτσι! Ξέχασα όμως να σας πω τι δουλειά κάνει ο Φώτης! Είναι ναυτικός, ανθυποπλοίαρχος για την ακρίβεια!
Ξέρετε από αυτούς που φεύγουν σήμερα και γυρνάνε σε 8 μήνες, ε αυτούς! Στην αρχή λοιπόν ήμασταν και οι δύο μαγκωμένοι μιας και από μέρα σε μέρα θα έφευγε! Το "μπαρκάρισμα" όμως έπαιρνε συνέχεια παράταση, αλλά τα συναισθήματα είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται!
Τον Μάιο εγώ θα πήγαινα να βαφτίσω την κόρη του κολλητού μου στην Θεσσαλονίκη, το πότε θα έφευγε ο Φώτης ακόμα άγνωστο. Μία μέρα πριν φύγω και αφού είχα να κάνω τις τελευταίες δουλειές για τα βαφτίσια έχουμε πει με τον Φώτη να βρεθούμε για καφέ στο Σύνταγμα και έτσι γύρω στις 10 ξεκινάει το τσατ με τις απαραίτητες ‘Καλημέρες’ και σε μια ώρα θα είμαι κέντρο, "Καλημέρα, ωραία. με πήραν από την εταιρεία" "και; πότε φεύγεις;" "Στις 11 πρέπει να είμαι στο αεροδρόμιο", εγκεφαλικό, τον παίρνω τηλέφωνο "Τι 11, ποιας μέρας πότε; Που;" "Σε μία ώρα, καλό;" Πανικός... κρατάω κλάμα μέσα μου και του λέω να με πάρει όταν θα είναι στο αεροδρόμιο για το καλό ταξίδι!
Κλάμα, κλάμα κι άλλο κλάμα στοπ ναι γεια σας τον σταυρό ήρθα να πάρω, ευχαριστώ κλάμα, κλάμα ναι γεια σας τα βαφτιστικά κλάμα κλάμα τηλέφωνο "να προσέχεις θα σε πάρω όταν φτάσω στην Κίνα" κλάμα κλάμα κλάμα κομμωτήριο κλπ κλπ! πάω Θεσσαλονίκη μετά από 2 μέρες ακόμα τίποτα, εγώ του έχω στείλει κάποια μηνύματα και απλά αναμένω κάποια απάντηση! 3ης το πρωί μήνυμα "πως περνάς στην ξενέρωτη Θεσσαλονίκη; Εγώ μπήκα στο καράβι μας έχουν πεθάνει στο τρέξιμο κλπ κλπ" απαντάω! Ήταν 13 Μαΐου... ακόμα περιμένω απάντηση ή έστω ένα τηλέφωνο ή κάτι για να ξέρω αν είμαστε ακόμα μαζί ή όχι... Αν και μάλλον η απάντηση είναι ξεκάθαρη!
Καλό του ταξίδι λοιπόν και καλή πρωτοχρονιά να έχουμε όταν με το καλό επιστρέψει!