#22
Τώρα είναι πάρα πολύ αργά.
Όλα τελείωσαν πλέον για εμένα!
Έτσι νομίζω!
Ερωτεύτηκα τον πιο πιστό φίλο που είχα και το μόνο που κατάφερα ήταν να διαλύσω μία υπέροχη φιλία!Ερωτεύτηκα έναν ξεχωριστό άτομο! Την πρώτη φορά που τον γνώρισα προσωπικά ήταν πριν 5 χρόνια είναι μεγαλύτερος μου 4 χρόνια...καταφέραμε να γίνουμε φίλοι!
Το αγόρι μου εκείνη την εποχή είχε πάει διακοπές έτσι εγώ άρχισα να τον σκέφτομαι του μιλούσα συνεχώς ζώ μόνο όταν γελάει πεθαίνω όταν κλαίει!Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου...χωρίς τα καταγάλανα ματάκια του! Που για ώρες κλαίω με παράπονο! Το ποτήρι είχε ξεχειλίσει προσπάθησα να του εξηγήσω τι ένιωθα...μάταια όμως πάντα του έλεγα πως ψαρώνει και πως όλα ήταν μία πλάκα!
Τα έφτιαξε με άλλη θόλωσα δεν ήξερα τι να κάνω έκανα μία βλακεία...δεν μου ξαναμίλησε από τότε μέχρι πρίν 2 μήνες! Έκλαιγα μέρες δεν με ένοιαζε τίποτα...Είχα πέσει σε κατάθλιψη! Δεν μπορούσα να τον ξεχάσω αφού δεν είχα κάνει μία προσπάθεια σήκωσε εκατομμύριες φορές το τηλέφωνο για να του στείλω ένα μήνυμα να του τα εξηγήσω όλα...πάντα έκανα πίσω Τελικά του ζήτησα ΣΥΓΓΝΩΜΗ με συγχώρεσε ξέρω όμως πως δεν ξεπέρασε την βλακεία μου!
Ακόμα και μετά από σχεδόν έναν χρόνο τίποτα δεν με κάνει ευτυχισμένη όλα μέσα μου είναι κατεστραμμένα!Γιατί περνάω όλα αυτά?Γιατί κάποτε φοβήθηκα να πω ότι ένιωθα και τώρα είναι πολύ πάρα πολύ αργά!! :`(