#10
Ο έρωτας στους δρόμους του internet...
Όλα άρχισαν μετά από μια ερωτική απογοήτευση…!
Χωρίς να έχω όρεξη να βγω και να δω κανέναν, η μόνη λύση για να ξεφύγω από τις σκέψεις μου, ήταν το ιντερνέτ και κάποιο από τα χαζά παιχνιδάκια που βρίσκεις εκεί.
Ποτέ δεν θα με χαρακτήριζα για άτομο που του αρέσουν ή που επιδιώκει σχέσεις με άγνωστους, μέσα από ένα μέσο το οποίο είναι τόσο απρόσωπο όσο το ιντερνέτ. Και όμως ένα από αυτά τα εικονικά ανθρωπάκια, άγνωστο το γιατί και το πώς, μου κίνησε την περιέργεια.
Πιάσαμε την κουβέντα μέσα στο παιχνίδι, και έμαθα ότι όχι απλά είναι από άλλη χώρα, αλλά και από άλλη ήπειρο. Ήταν ένα συμπαθητικό απόγευμα και αυτό το παιδί με είχε κάνει να ξεχαστώ, να γελάσω…!
Τα απογεύματα που ακολούθησαν, τα περνούσαμε παρέα, χωρίς να έχουμε δώσει κάποιο ραντεβού, στον δικτυακό χώρο που συναντηθήκαμε την πρώτη φορά. Απλά, μπαίναμε την ίδια ώρα, κάθε απόγευμα, ώσπου αποφασίσαμε “να αποσυρθούμε”, σε πιο ιδιωτικούς ιστότοπους για να μπορούμε να μιλήσουμε πιο άνετα!
Οι μέρες γίνανε μήνες, χωρίς να έχω μιλήσει σε κανέναν γι’ αυτή την γλυκιά παρέα. Γλυκιά….αυτή ήταν η λέξη που χαρακτήριζε όλα μου τα συναισθήματα για αυτή την γνωριμία.
Κάποια στιγμή το είπα στις κοντινές μου φίλες, παίρνοντας μόνο αρνητικές γνώμες για αυτή την γνωριμία.
Εγώ πάντως δεν μπορώ να πω ότι πτοήθηκα από τις όποιες απαισιόδοξες απόψεις για το αγόρι που ήταν πίσω από την οθόνη του υπολογιστή μου και για την όποια σχέση είχε αναπτυχθεί ανάμεσα μας. Ακολούθησα το ένστικτό μου και 1,5 χρόνο μετά συναντηθήκαμε.
Ήταν μια μαγευτική εβδομάδα, ζώντας τον απόλυτο έρωτα, η μέρα όμως του αποχωρισμού στο αεροδρόμιο ήταν οδυνηρή…
Από τότε έχει περάσει άλλος 1,5 χρόνος, η επικοινωνία συνεχίζετε, τα συναισθήματα έχουν μεγαλώσει και από έρωτας έχουν γίνει αγάπη.
Είναι μια ανορθόδοξη σχέση, με άγνωστο τέλος…αλλά όπως είχε πει και κάποιος σοφότερος από εμένα, το ταξίδι έχει μεγαλύτερη σημασία από τον προορισμό...και το δικό μου ταξίδι, μέσα στα δίχτυα του έρωτα και με την πολύτιμη βοήθεια του ιντερνέτ, είναι πολύ γλυκό…