#8
Όταν μου είπε αυτά που ένιωθε..
H δικιά μου ιστορία "αγάπης" άρχισε στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου...Aκομα τον θυμάμαι, δεν πρόκειται να τον ξεχάσω...
Γνωριζόμασταν απο μικρά παιδιά. Mέναμε στην ιδια γετονιά. Παίζαμε μαζί,πηγαίναμε βολτες,φτιαχναμε δικε μας ιστοριες... Ήμασταν μαζι σχεδον καθε μερα. Όσο περνούσε ο καιρος και μεγαλωναμε και οι δυο ενιωθα να τον ερωτευομαι περισσοτερο! Ήταν τοσο μα τοσο ευγενικος μαζι μου,τοσο γλυκος και μ`εκανε να ξεχωριζω ως κοπελα...
Δεν ηξερα τι ενιωθε για` μενα εγω παντως για εκεινον δεν ετρεφα φιλικα συναισθηματα αλλα ερωτικα...Το ηξερα, το ενιωθα, ηταν το κομματι που ταιριαζε απιστευτα με το δικο μου. Δεν μπορουσα ομως να του πω οσα ενιωθα. Δεν ηταν η καταλληλη στιγμη ακομα.
Άρχισα να γραφω διαφορα τραγουδια και να του τα παιζω στην κιθαρα. Του έλεγα οτι ειμαι ερωτευμενη με καποιον αλλα ποτε δεν εμαθε με ποιον. Ειχαμε δεθει τοσο πολυ! Εξακολουθουσα να τον θελω ομως δεν τολμησα ποτε να του μιλησω. Μου εφτανε να τον εχω διπλα μου,να τον ακουω,να με αγκαλιαζει,να μου λεει οτι ειμαι ομορφη! Φοβομουν να του μιλησω γιατι ισως μετα δεν τον ξαναεβλεπα.
Μια μερα που επαιζα σ` ενα θεατρικο την Σταχτοπουτα οταν τελειωσε το θεατρικο ανεβηκε στην σκηνη πήρε το μικροφωνο και φωναξε πως με λατρευει και οτι ημουν υπεροχη! Χαρηκα τοσο πολυ! Μα κι αυτο δεν μαρτυρουσε κατι... Νομιζω ακομα φιλικα με εβλεπε.
Ένα καλοκαιρινο απογευμα που εβρεχε, καθομουν στο παρκακι κατω απο την ομπρελα και με περιμενε. Ξαφνικα μου δινει ενα ομορφο τριανταφυλλο, μου βγαζει και μια σοκολατα και μου λεει πως τις τελευταιες μερες δειχνω στεναχωρημενη και ότι ειπε να μου φτιαξει την διαθεση με μια σοκολατα που ξερει οτι μ`αρεσουν πολυ. Αφού την τρωγαμε και σπρωχναμε ο ενας τον αλλον στον δρομο πηγαμε και κατσαμε κατω απο ενα υποστεγο. Εκει καθησαμε και του ειπα οτι θελω να του μιλησω. "Το ιδιο κι εγω" μου απαντησε. "Ξεκινα πρωτος" του ειπα. "Περιμενα αρκετα,μα επρεπε. Δεν ξερω αν το εχεις καταλαβει αλλα...ειμαι ερωτευμενος μαζι σου! Θέλω να ειμαι μαζι σου! Τωρα πια ειμαι σιγουρος. Είσαι αυτο που θελω." είπε και με φιλησε! Με φιλησε! Η καρδια μου πηγε να φυγει. Αυτο ηταν το πρωτο μου φιλι και το πηρα απο το αγορι που μου ειχε κλεψει την καρδια!
Όταν με ρωτησε ομως γι`αυτο που ήθελα εγω να του πω απαντησα "Φευγω. Φεύγω, Σάκη. Μετακομιζουμε Αθήνα εγω και η οικογενεια μου..". .Άρχισα να κλαιω. Με πηρε αγκαλια και μετα εξαφανιστηκε.
Για πολυ καιρο δεν μπορεσα να επικοινωνησω μαζι του. Ρωτουσα, εψαχνα να τον βρω, να τον συναντησω αλλα τιποτα. Έβαζε αλλους να μου λενε δικαιολογιες. Το πρωι εκεινο που θα φευγαμε για Αθήνα ηρθε σπιτι μου και μου εδωσε την αγαπημενη του μπλουζα. Μου ειπε πως θα ερχεται να με βλεπει, πως δεν θα με ξεχασει..Αλλά απο την ημερα που εφυγα δεν τον ξαναειδα. Πέρασαν 4 χρονια και τίποτα...Αυτος Λάρισα, εγω Αθηνα. Ξερω όμως καλα πως ακομα με θυμαται και πως αν με ξαναδεί θα με ξαναερωτευτει.
Κριμα τοσο καιρό προσπαθούσα να ειμαι μαζι του και οταν ξαφνικα μου ειπε αυτα που ενιωθε δεν μπορουσαμε να ειμαστε μαζί!