Ήταν καλοκαίρι πριν 2 χρόνια είχε έρθει διακοπές στην Κρήτη από την Αθήνα με την παρέα της. Ήταν μαζί με άλλες 2-3 φίλες της στην παραλία όταν τη γνώριςα. Είχα πάει στην ίδια παραλία με τους φίλους μου και καθόταν λίγο πιο πέρα από εμάς.
Καθώς διασκεδάζανε, η παρέα της και η παρέα μου, την παρατηρούσα όλη την ώρα. Ήταν πολύ όμορφη. Μελαχρινή με καστανά μάτια (συνηθισμένο αλλά τόσο όμορφο). Είχα παρατηρήσει ότι και εκείνη έριχνε κλεφτές ματιές και πού και πού χαμογελούσε, αλλά δίσταζα να πάω κοντά της ενώ τα πειραχτικά σχόλια από την παρέα μου στη δικιά της πήγαιναν και ερχόντουσαν.
Κάποια στιγμή, όπως είχε πέσει ο ήλιος, την βλέπω να πηγαίνει προς τη θάλασσα. Τότε, σηκώθηκα και την ακολούθησα. Κολυμπούσαμε μέχρι που της έπιασα την κουβέντα για το από πού είναι και το πώς περνάει κλπ.
Εκεί που μιλούσαμε της πρότεινα να ενωθούν οι παρέες μας και να κάτσουμε όλοι μαζί το βράδυ με φωτιά και μουσική, όπως και έγινε. Κάποια στιγμή, πήγαμε πιο κάτω και εκεί που μιλούσαμε έσκυψα και τη φίλισα. Ήταν τόσο όμορφο βράδυ αυτό. Ήμουν με μια κοπέλα που μόλις γνώρισα αλλά μου φαινόταν να την ήξερα χρόνια. Ήμασταν κάτω από τον έναστρο ουρανό αγκαλιά.
Κάναμε σχέση, αλλά για μια εβδομάδα μόνο διότι τέλειωναν οι διακοπές. Την αποχαιρέτησα στο λιμάνι πριν φύγει και καθώς πήγε να δακρύσει, της σκούπισα τα μάτια και της ψυθιρίζω στο αυτί “Δεν θα σε ξεχάσω, θα σε περιμένω να έρθεις ξανά”. Και μου απάντησε “θα ξαναέρθω, πέρατα τόσο όμορφα”.
Κρατήσαμε επαφή με τηλέφωνα και μηνύματα, αλλά κάποια στιγμή χαθήκαμε διότη πήγε στο εξωτερικό για σπουδές. Πέρασε το άλλο καλοκαίρι, αλλά τίποτα.
Απελπίστηκα, αλλά είχα μια όμορφη ανάμνηση να θυμάμαι.